Hebrew at Yiddish - ano ang pagkakaiba? Hebrew at Yiddish alpabeto

Sa hindi hirati tainga Russian pantao Hebrew at Yiddish - mapagpapalit, maaari isa sabihin, kahit kasing-kahulugan. Ngunit ito ay, at kung ano ang pagkakaiba? Hebrew at Yiddish - dalawang wikang sinasalita ng mga Hudyo, ngunit sila ay naiiba mula sa bawat isa at ang edad at pinagmulan, at ang paggamit ng mga spheres, at marami pang iba. Ang artikulong ito ay nakatutok sa mga pangunahing pagkakaiba sa pagitan ng dalawang linguistic systems. Ngunit kailangan mo munang upang magbigay ng isang pangkalahatang paglalarawan ng parehong wika.

pinagmulan Hebrew

Ito talaga ay isa sa mga pinakalumang mga wika ng sangkatauhan. Ito ay kabilang sa Semitikong grupo. Patungkol sa mga pinagmulan nito walang pinagkaisahan sa mga historians. Ilang claim na siya ay pinaghihiwalay mula sa wikang northwestern sub-sangay ng mga Semitiko group, na magpatala Ugaritic, Cananeo, at Aramaic, at naging independent sa XIII siglo BC Ang pangalan "Semitic" ay mula sa pangalan Shem - isang pinag-apuhan ng sinaunang Noe, at mula sa kung saan nagkaroon ng mga tao, pakikipag-usap sa mga wika sa itaas-nabanggit. Ngunit ito ay lamang ng isang teorya, dahil ang malinaw na katibayan na ang mga wikang ito ay isang beses sa isang solong kabuuan, no. Sa kabilang banda, ayon sa mga nakapreserba sinaunang nakasulat na monumento, ang mga wikang ito ay makikita bilang holistic at ganap na binuo, hindi sa yugto ng pag-unlad.

Hebrew - ang unang wika ng sangkatauhan?

Kung nagtitiwala tayo sa mga banal na Hebreong Kasulatan, ang mga sinaunang Hebrew sa hugis at nagkaroon na makipag-usap sa kanyang sarili Shem, Noah at ang kanyang ama, at kahit na ang unang tao sa daigdig - Adan. Bakit? Dahil ang pagkalito ng mga wika ay isang kaparusahan para sa pagsuway sa mga naninirahan sa sinaunang Babilonia, at bilang Shem at ang kanyang mga kaapu-apuhan ay kabilang sa mga rebels, makatuwirang isipin na ang kanilang wika ay hindi nagbago at patuloy na iiral hanggang sa unang Hudyo - Abraham.

Yiddish - isang wikang hindi maaaring ipinagmamalaki ng naturang edad, siya ay lumitaw relatibong kamakailan.

Ang pinakamaagang nakasulat na rekord

Siyempre, Hebrew para sa kanyang mahabang kasaysayan, ay undergone pagbabago. Halimbawa, bahagi ng Bibliya, na tinatawag na lumang Tipan, ay isinulat pangunahin sa anyo ng wikang Hebreo na sa panahon mula sa XV pamamagitan ng V siglo BC At ito ay ang pangunahing dokumento para sa pag-aaral ng orihinal na anyo Hebrew. Natagpuan libu-libong mga manuskrito at mga fragment, kung saan maaari mong subaybayan ang mga pagbabago sa pamamagitan ng sulat titik.

Di-makakasulatang bilang nakasulat monuments ng parehong panahon ng relatibong maliit. Kabilang sa mga ito Gezersky buwan sa kalendaryo at paglalarawan ng agrikultura trabaho (X siglo BC), ang Samaritan bibinga VIII siglo BC at ang parehong mula sa Lachis na may kaugnayan sa VI siglo BC, pati na rin ang Siloam inskripsyon ulit ni Ezechias.

maaari mong malaman mula sa mga makasaysayang mga dokumento tungkol sa semantiko system at pambalarila istraktura ng wika ng panahon, pag-unlad nito sa panahong iyon. Posible rin na bakas na nagkaroon ng isang tiyak na bilang ng mga salitang hiniram mula sa wikang Akkadiano, Aramaic at Arabic, ay kasama rin sa wikang Hebrew.

Yiddish ay hindi ipinagmamalaki ng naturang mga sinaunang mga dokumento, tulad ng sa maraming siglo hindi na ito ay umiiral. Siya lumitaw magkano mamaya.

Hebrew: ang higit pang pagpapaunlad ng

Lahat ng oras na ito ang Hebreong ginamit para sa pasalita at nakasulat na wika. Ito ay ang tanging wika ng araw-araw na komunikasyon.

Ngunit ang sitwasyon ay nagsimulang magbago sa II siglo BC Hebrew tumigil na maging isang pasalitang wika. Ngayon ito ay ginagamit lamang para sa pagsamba. Ngunit, sa kabila ng ito, siya ay nanatiling pa rin, kahit na ito ay undergone ilang mga pagbabago. Mahalagang papel sa ito nilalaro ng mga eskriba ng teksto ng Lumang Tipan na tinatawag ang kanilang mga sarili Masoretes.

Ang katotohanan na ang wikang Hebrew mayroong isang kagiliw-giliw na tampok na ito: ang mga salitang Hebreo ay isinulat na may lamang ng isang katinig at patinig ay isinisingit kahit na kapag ang proseso ng pagbabasa. Ngunit sa kalaunan, kapag Hebrew naging sa labas ng bahay, at, nang naaayon, ang Jewish speech tunog mas mababa at mas mababa, ang mga bagong henerasyon ay nakalimutan kung paano ipahayag na ang ilang mga salita, dahil pagdudahan ko, kung ano ito ay kinakailangan upang magdagdag ng vowels. At ang mga ito Masorete imbento ng isang sistema ng vowels - patinig simbolo sa tunog ng mga salita ay hindi mawawala magpakailanman. Iyan ang paraan ng Hebrew pinamamahalaang upang mabuhay hanggang sa ating panahon. Kahit bilang pasalitang ito halos hindi kailanman ginamit hanggang sa simula ng XX siglo. Ito ay ang wika ng pagsamba, panitikan, journalism.

Naghahanap ng maaga, maaari naming sabihin na sa simula ng huling siglo bilang isang kolokyal pangalan na ginamit Yiddish - ang wika ng European Hudyo.

Ngunit sa muling pagsilang ng Estado ng Israel noong 1948, Hebrew ay ang opisyal na wika ng estado. Nagkaroon ng isang kilusan na sumusuporta sa pagpapakilala ng Hebrew sa lahat ng spheres ng buhay. Ngunit ang pangunahing layunin ay upang ibalik ang orihinal na wika sa pasalitang wika. At ito ay isang himala ang nangyari. Wika na bookish sa panahon ng ika-18 siglo, ito tunog muli sa mga lansangan, sa mga tindahan, sa mga aralin sa paaralan.

alpabetong Hebreo

Nang kawili-wili, ang mga titik Hebreo na parisukat na nagsilbi bilang batayan para sa pagsusulat sa parehong mga wika na tinalakay sa artikulong ito. Ngunit ano ang pagkakaiba? Hebrew at Yiddish talagang magkaroon ng isang kaparehong hanay ng mga titik. Modern spelling ay naayos pagkatapos ng pagkabihag sa Babilonya (VI siglo BC). Sulat natagpuan square pagsusulat. Sa ibaba ay ang alpabeto sa vowels. Ang mga titik ay isagawa sa European modelo - mula kaliwa papuntang kanan. Kanang bahagi na inilagay patinig.

At Yiddish, at Hebrew alpabeto na binubuo ng 22 letra at tinatawag na isang katinig, (dahil ang mga titik ay kumakatawan lamang consonants), ay hindi magkaroon ng hiwalay na mga titik para sa mga patinig. Ngunit sa vowels Hebrew ay minsan idinagdag para sa kadalian sa pagbabasa, tungkol sa kung aling nabanggit mas maaga. Ito unang-una silbi sa mga bata o mga relihiyosong literatura. Sa Yiddish parehong vocalizations hindi. Ito ay isa sa mga pangunahing pagkakaiba kapag sumusulat ng mga titik. Narito ang isang halimbawa ng alpabeto sa Yiddish, kung saan ang mga titik ay isagawa mula kanan pakaliwa.

Yiddish pinagmulan

Ang wikang ito ay maaaring ituring na batang kung ikukumpara sa kanyang mga kapitbahay. Ito ay nagmula sa XX-XIV siglo sa Eastern at Central Europe. Ito ay batay dumating lexicon High German diyalekto, at sa paglipas ng panahon - at ang mga modernong Aleman wika. Humigit-kumulang ang ikalimang bahagi ng bokabularyo ng - ang parehong Hebrew, at isa pang 15% ng mga salita ay mga Slavic pinagmulan. Sa simpleng salita, Yiddish - ito ay isang amalgam ng Semitiko, malaaleman at Slavic linguistic systems. Ngunit Yiddish alpabeto ay hindi naiiba mula sa Hebrew.

Karamihan sa mga salitang ito ay may Aleman pinagmulan, din-aalok binuo gamit German grammar. Yiddish salita phonetically nakita bilang isang diyalekto ng wikang Aleman. Hindi nakakagulat na ang unang Yiddish pananalita isinasaalang-alang, at hindi ito ay dapat na makikita bilang isang hiwalay na wika, o kahit na diyalekto.

Yiddish paglaganap lugar

Siya, siyempre, ay hindi bilang malawak na bilang na ng kanyang katunggali - Hebrew. Yiddish sinasabi Judio lamang sa loob ng Europa. Sa ibang bahagi ng mundo na ito ay hindi ginagamit.

Sa kabila ng ang katunayan na sa European bansa ito ay pakikipag-usap ng higit sa 11 milyong mga tao, opisyal na, sa ilang ng kung saan siya ay nakilala bilang isang kumpletong wika lamang sa simula ng XX siglo. Halimbawa, sa mga braso ng Byelorussian SSR, ang inskripsyon "Manggagawa sa lahat ng bansa, magkaisa!" Ito ay nakasulat sa Belarusian, Russian, Polish at Yiddish. Gayundin, ito ay siya, hindi Hebreo ay itinuturing na isa sa mga wikang opisyal ng Ukrainian SSR noong 1917.

Ngunit sa paglipas ng panahon, ang mga Hebreo na ipinagtabuyan siya sa labas ng paggamit dahil sa mga tiyak na mga kadahilanan. Ano ang nag-ambag sa ito? Una, ang opisyal na wika ng Israel inihayag ng isang Hebreo; pangalawa, nagsalita pinaka Judio Yiddish, ay lipol sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, sa ikatlong lugar, ito ay Hebrew ay ang wika ng mga Hudyo na naninirahan sa Lupang Pangako.

pagkakaiba

Kaya, batay sa lahat ng mga nasa itaas na mga katotohanan tungkol sa dalawang wika, ano ang pagkakaiba? Hebrew at Yiddish ang ilang mga pangunahing pagkakaiba. Narito ang mga ito:

• Hebrew sa ilang libong taon na mas matanda kaysa sa Yiddish.
• Hebrew ay tumutukoy eksklusibo sa mga wikang Semitiko, at ang batayan ng Yiddish, maliban Semitic, mayroon ding isang Aleman, at Slavic pinagmulan.
• Ang teksto sa Yiddish nakasulat na walang patinig.
• Hebrew ay mas karaniwan.

Aboriginal media, maalam at siya at ang iba pang mga wika ay maaaring mas mahusay na ipaliwanag ang mga pagkakaiba. Hebrew at Yiddish mayroon magkano sa karaniwan, ngunit ang pangunahing pagkakaiba ay malamang na hindi sa bokabularyo o balarila, at paggamit layunin. Iyan ay kung ano ang isang kawikaan umiral sa gitna ng mga Judio ng Europa 100 taon na ang nakakaraan tungkol dito, "sabi ni Diyos sa Yiddish in araw-araw na buhay, at sa Hebrew -. Sa Sabado" Pagkatapos, Hebrew ay ang wika lamang para sa mga relihiyosong mga item, at ang lahat ay nagsalita Yiddish. Well, ngayon ang sitwasyon ay nagbago sa eksakto ang kabaligtaran.